•••••••••••••••••••
2002 ခုနွစ္ ေလာက္တုန္းက ရန္ကုန္ကို ကိစၥတခုနဲ႔သြားဖို႔အေၾကာင္းဖန္လာတယ္..ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ တည္းရမဲ့ေနရာက လႈိင္သာယာ က်န္စစ္သားအိမ္ယာက က်ေနာ္တို႔ၿမိဳ႕ကေျပာင္းသြားတဲ့ ဆရာမရဲ႕တိုက္ခန္းမွာပါ။တိုက္ခန္းနံပါတ္နဲ႔ အခန္းနံပါတ္ေတာ့မေျပာေတာ့ပါဘူး။ဆရာမကအဲ့ဒီတိုက္ခန္းမွာ နယ္ကလာၿပီးအလုပ္ လုပ္တဲ့မိန္းကေလးေတြကို အခန္းငွားထားတာ မိန္းကေလးဆယ္ေယာက္ေလာက္နဲ႔သူတို႔မိသားစု ေနၾကပါတယ္ ။အဲ့ဒါနဲ႔..ရန္ကုန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း လုပ္စရာရွိတဲ့အလုပ္ေတြ လုပ္ညေနအိမ္ျပန္ေရာက္ေတာ့ေရမိုးခ်ိဳးထမင္းစားနဲ႔စကားထိုင္ေျပာတာ ညဥ့္နက္မွ အိပ္ၾကရပါတယ္။အလုပ္ကျပန္လာတဲ့ေကာင္မေလးေတြရဲ႕ ဆူညံေနတဲ့အသံေတြရယ္ က်ေနာ္ကဧည့္ခန္းမွာ အိပ္ရမွာဆိုေတာ့သူတို႔အိပ္မွ ျခင္ေထာင္ေလးေထာင္ၿပီးအိပ္ရတာေလ။
နွစ္နွစ္ၿခိဳက္ၿခိဳက္အိပ္ေနတုန္း မွာ အေပၚထပ္က တဒုန္းဒုန္းနဲ႔ အသံၾကားလို႔လန္႔နိုးသြားတယ္၊ဒါနဲ႔ နာရီကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့ မနက္၄ နာရီပဲရွိေသးတယ္။အသံက ငရုတ္ဆုံေထာင္းသလိုအသံမ်ိဳးစည္းခ်က္က်က်ေထာင္းေနတာဗ်...အဲ့ဒါၿပီးေတာ့ ၾကက္သြန္လွီးသလိုအသံေတြ ဟင္းခ်က္သလို ဒန္အိုးနဲ႔ ေယာင္မနဲ႔ ထိခတ္သံေတြကအဆက္မျပတ္ဆိုသလို ၾကားေနရတယ္၊
"မနက္အေစာႀကီး ခ်က္မယ္ဆိုရင္လဲ ပတ္ဝန္းက်င္ကိုအားနာၿပီး ေျဖးေျဖးသက္သာမခ်က္ဘူး၊ဘယ္လို လူေတြမွန္းမသိပါ ဘူး" လို႔စိတ္ထဲက ေျပာၿပီး အိပ္လို႔မရတာနဲ႔ ဝရန္တာ ထြက္ၿပီးေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနလိုက္တယ္။၄၅ မိနစ္ေလာက္ၾကာေတာ့ ခ်က္ျပဳတ္ထုေထာင္းတဲ့ အသံေတြေပ်ာက္သြားၿပီး ပန္းကန္ေဆးသံေတြၾကားရျပန္တယ္၊အဲ့ ၿပီးေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းတံခါးကို ဖြင့္ပိတ္သံေတြ ေရခ်ိဳးေနတဲ့အသံ ေတြ ဆက္တိုက္ၾကားေနရတယ္ ဗ်။ အဲ့ဒီလိုအေပၚထပ္က ေရခ်ိဳးတဲ့အသံၾကားၿပီး ခနေနေတာ့ က်ေနာ္တည္းတဲ့ အခန္းပိုင္ရွင္ ဆရာမက အိပ္ရာနိုး္လာၿပီး "ေကာင္မေလးေတြ ထၾကေတာ ေဟ့ အေပၚထပ္က ေရေတာင္ခ်ိဳးေနၿပီ" လိုေျပာၿပီး အခန္းတံခါးေတြကို ပုတ္ၿပီး လိုက္နႈိးေနေလရဲ႕...ၿပီးေတာ့ ဝရန္တာမွာ ေဆးလိပ္ထိုင္ေသာက္ေနတဲာ က်ေနာ္ကို ျမင္ေတာ့.....
"ဟယ္..သား ျပန္အိပ္ေလ အေစာႀကီး ရွိေသးတာ ဘာလို႔ ထလာတာလဲ"
"ဘယ္လိုအ္ိပ္လို႔ရမွာလဲ ဆရာမရယ္ အေပၚထပ္က လူေတြကအေစာႀကီးတဒုန္းဒုန္းတဒိုင္းဒုိင္းနဲ႔ ဆူညံေနတာပဲ" လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ ဆရာမအပါအဝင္ အိပ္ယာႏု္ိးလာတဲ့ ေကာင္မေလးေတြကပါ က်ေနာ္ကို ျပဳံးစိစိနဲ႔ၾကည့္ေနၾကတယ္...ၿပီးမွ ဆရာမက
"အေပၚထပ္မွာ လူတေယာက္မွမေနဘူးသားရဲ႕" လို႔ေျပာေတာ့ က်ေနာ္ေၾကာင္သြားတယ္။ဟုတ္တယ္ေလ ခုန ပဲဆရာမကိုယ္တိုင္က အေပၚထပ္မွာေရေတာင္ခ်ိဳးေနၿပီ ထၾကေတာ့လို ေျပာၿပီး လိုက္နႈိးေနၿပီးေတာ့ အခုက်ေတာ့ အေပၚထပ္မွာ လူမေနဘူးလို႔ေျပာျပန္တယ္...ေနာက္ၿပီး ခုနက အသံေတြကလဲ အေပၚထပ္က လာတာဆိုတာလဲ က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္ၾကားရတာပဲကို။အဲ့ဒါနဲ႔ ဆရာမက က်ေနာ္ကို ရွင္းျပတယ္။
"ဒီလို သားရဲ႕ အေပၚထပ္ကအခန္းပိုင္ရွင္ ကပိုက္ဆံပိုလို ဝယ္ထားတာသူတို႔က ၿမိဳ႕ထဲမွာေနၾကတာ..ဟိုတုန္းကေတာ့ ဆရာမတို႔လိုပဲ နယ္ကအလုပ္လာလုပ္တဲ့ မိန္းခေလးေတြကို အခန္းျပန္ငွားထားတာ တေန႔ေတာ့ စက္ရုံမွာအလုပ္ လုပ္တဲ့ေကာင္မေလးတေယာက္က ရုတ္တရက္ေသသြားတယ္..အဲ့ဒီေကာင္မေလးက ဟိုတုန္းကတည္းက အေစာႀကီး ထၿပီးခ်က္ျပဳတ္ေလ့ရွိတယ္ၿပီးေတာ့ေရမိုးခ်ိဳးၿပီး အလုပ္သြားေလ့ရွိတာေပါ့..အဲ့ သူေသၿပီးေနာက္ပိုင္းလဲ သူဟာ အသက္ရွင္စဥ္တုန္းကလိုပဲအေစာႀကီး ထၿပီး ေန႔စဥ္အလုပ္ေတြကို လုပ္ၿမဲလုပ္ေနတာေပါ့.....အစဲြအလမ္းႀကီးလို႔ လားေတာ့မသိဘူး ဘုန္းႀကီးပင့္တရားနာေပမဲ့လည္း အဲ့ဒီ အသံေတြက ေပ်ာက္မသြား ဘူး ေလ..အဲ့ဒါနဲ႔ အဲ့ဒီအခန္းကတျခားမိန္းကေလးေတြလဲ အေဆာင္ေျပာင္းေျပး ၾကတယ္ ..ေလ ..အခု..ေနမဲ့သူမရွိလို႔ အခန္းကို ပိတ္ထားတယ္ေလ" လို႔ရွင္းျပတာကို က်ေနာ္ပါးစပ္အေဟာင္းသားနဲ႔နားေထာင္ေနမိတယ္။ အဲ့ဒါဆရာမတို႔ေကာ မေၾကာက္ဘူးလား ေမးေတာ့ "အစကေတာ့ေၾကာက္တာေပါ့ လူမေနတဲ့အခန္းက ဒါမ်ိဳးႀကီးၾကားရေတာ့..ေနာက္ပိုင္းၾကားရျပန္မ်ားလာေတာ့့ မေၾကာက္ေတာ့မဲ့ အျပင္ သူေရခ်ိဳးခန္းဝင္ ခ်ိန္ဆို ရင္ မနက္ ေလးနာရီ ခဲြနဲ႔ ေလးနာရီ ေလးဆယ္ငါး ပုံမွန္ေလ..အိုက္အခ်ိန္ဆို ဒီကေကာင္မေလးေတြကို အလုပ္သြားဖို႔ ဆရာမက လိုက္နႈိးေနက်ေလ..ခုေတာ့သူ က ဆရာမအတြက္ေတာ့ အခ်ိန္မွန္တဲ့ နႈိးစက္ ေပါ့" တဲ့ ဗ်ာ.....
က်ေနာ္ လည္း အလုပ္ကိစၥေတြၿပီးလို႔ နယ္ကိုျပန္ဖို႔ ကားဂိတ္ဆင္းကာနီး မွာ အေပၚထပ္ကို ေလွကားထစ္ေတြအတိုင္းတက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ .....အခန္းတံခါးဝ မွာ ပိတ္ထားတာ ၾကာၿပီ ျဖစ္တဲ့ ေသာ့ခေလာက္ ေလးက က်ေနာ႔ ကို ေလွာင္ေျပာင္ေနသည့္ အလားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးthank
......
......................မင္းခ်စ္သူ့
No comments:
Post a Comment